GÜNLÜK
I.
Evde yürürken attığı adımları saydı. Her yürüyüşünde 25 adım atıyordu. Telefonundaki uygulamaya baktı. 2000 adım atmıştı. Evin içinde 80 tur demekti. Uyuduğu 8 saati düştü. 12 dakikada bir evin içinde yürüyordu.
II.
Gördüğü her kelimenin harfleriyle yeni kelimeler bulmaya başladı. Sinan isminin harfleriyle insan yazılıyordu. Bu buluş onun çok hoşuna gitti.
III.
Boğazında bir gariplik vardı. Virüs olabileceğini düşündü. İçinden virüsün konuşmasını canlandırdı. “Boğazdan aşağı insem mi artık? Yok ya bir iki gün daha burada kalayım. Sonra inerim.”
IV.
Camdan dışarıya baktı. Dışarıdakileri izledi. Süper kahraman olmasına rağmen evde kalırken insanların dışarıda dolaşması, canını sıktı.
V.
Süper güçleri ile kahramanlık yaparsa insanların güvenli mesafeye uymayıp ona sarılmak isteyeceklerini düşündü. İnsanlar bazen çok düşüncesiz oluyor diye aklından geçirdi.
VI.
Bütün evi temizledi. Dolabını tekrar düzenledi. Camı silerken onu gördü. Dışarıda olmasına biraz kızdı. Ama haklı bir nedeni olduğunu düşündü.
VII.
Haberleri okudu. Film izlemeye, kitap okumaya çalıştı. Olmadı. Aynı saatte tekrar camdan dışarıyı izlemeye başladı. “Aaa! O yine geçti.”
VIII.
Aynı saate kadar kendini oyaladı. Bütün kitaplarının tozunu alıp kütüphaneye düzenli bir şekilde dizdi. Aynı saatte tekrar cama çıktı. O, geçerken çantasından gözlüğü düştü. “Pardon gözlüğünüz düştü.” diye bağırdı. O gözlerine bakarak teşekkür ettiğini gösterecek şekilde kafasını aşağı salladı.
IX.
Tam o anda yine camda olsam onu beklediğim belli olur diye düşündü. Kendine bir neden bulmaya çalıştı. Sonra aynı saatte camdan bir şeyler silkelemeye karar verdi. Silkelemeye başladığında alt komşusu kızdı. Ama o geçerken birbirlerine el salladılar. Alt komşu söylendi.
X.
Acaba bugün aynı saatte çıkıp sokakta mı beklesem diye düşündü. Sonra vazgeçti. Süper gücünü buldu. Sabırlıydı. Bekleyebilirdi.
