Örnek olarak kullanılabileceğini düşündüğüm için ofisimizde yaptığımız kısa bir ekoloji oturumunu paylaşmak istedim. Bu oturumu dört kısa bölüm şeklinde düzenledik. Bölümler insan ve doğa, geri dönüşüm, tüketim ve bizler neler yapabiliriz üzerine oldu. İlk bölümün başında herkese çeşitli canlı isimleri yazan birer kağıt verdik. Daha sonra çember olarak herkesin besin zincirinde ilişkili olduğu farklı iki canlı ile ele ele tutuşmasını istedik. Sonuçta çok karmaşık bir besin zinciri ile karşılaştık. Daha sonra ele ele tutuştuklarımızla ellerimizi bırakmadan tekrar düzgün bir çember oluşturmaya çalıştık. Çok karmaşık bir yapı olduğu için çözülmeyi başaramadık. Daha sonra hem karmaşık ekolojik sistem hem de insanın yeri üzerine konuştuk. Daha sonra ekolojik olarak sorun yaratacak insan kaynaklı 9 eşik hakkında konuştuk. Burada Stockholm Resilience Centre’ın hazırladığı görseldeki tablo üzerine konuştuk. Bu bölüm ozon tabakasındaki yırtığın düzelmesi dışında biraz moral bozucuydu.
Bir sonraki bölümde geri dönüşüm üzerine konuştuk. Bu bölüm için geri dönüştürülebilir ve geri dönüştürülemez ürünlerden oluşan kartlar hazırladık. Katılımcıların bu kartları geri dönüştürülebilir ve dönüştürülmez olarak iki kategoriye ayırmasını istedik. Daha sonra hangi materyalleri nasıl geri dönüştürebileceğimiz üzerine ve ofiste bu konuda neler yapabileceğimiz hakkında konuştuk. Bunun dışında geri ve ileri dönüşüm kavramları hakkında konuştuk. Geri dönüştürülemeyen maddeler ile ilgili konuşmaya başladığımızda tüketim bölümüne geçtik.
Tüketim bölümünün başında bir simülasyon oyunu oynadık. Bu oyunda katılımcılar 4 kişilik ülkeler oluşturdular. En çok para kazanan ülkenin kazanacağını söyledik. Her ülkenin başında 10 parası vardı. Bu paralar ile enerji, iş gücü ve ham madde satın alabiliyorlardı. Bu üç kartın sayısının çarpımının 8 olduğu durumda bir üretim yapmış oluyorlardı. Üretimlerini tekrar markete satıp para kazanabiliyorlardı. Ama her turda iş gücü kartları yerine gelmesine rağmen enerji ve ham madde kartları azalıyordu. Bu yüzden onların fiyatları gittikçe arttı. Son turda ise üretim yapmanın maliyeti ürünlerin maliyetini karşılamıyordu. Buna rağmen hemen hemen bütün enerji ve ham madde kartları tüketildi. Bu oyunun sonunda tüketim kültürü hakkında konuştuk. Gereksiz tüketim yerine tasarruf yapma ve verimlilik üzerine çalışmamız gerektiği hakkında tartıştık.
Son olarak bütün katılımcılara istedikleri kadar kart almalarını söyledik. Sonra herkes istediği kadar kart aldıktan sonra aldıkları her karta ofisi daha sürdürülebilir yapmak için yapabileceğimiz bir değişikliği yazmamızı istedik. Sonuçta kartlara baktık. Sınıflandırıp ofisimizde bir panoya astık. Şu anda panoya yeni kartlar eklenmeye devam ediyor.
